Telewizja wychowuje

Kolejny, drugi dzień rekolekcji… i dziś nie tyle co o samych naukach rekolekcyjnych co polemika z naukami stanowymi. Obie dla mnie wartościowe i na obu skorzystałem, choć jak zwykle swoje zdanie mam 🙂 Czy telewizja wychowuje? Tu ksiądz rekolekcjonista jednoznacznie stwierdził, że tak, podając ciekawe poniekąd dane z publikacji naukowych. Zupełnie przy okazji nawiązując do jak częstego błędu wśród Rodziców. Błędu, który polega na tym, że traktujemy dzieci, jakby postrzegały świat jak my dorośli co jest błędem. Dziecko do 2 roku życia nie powinno oglądać jakiegokolwiek ekranu, a do 6-7 roku swojego życia ma trudności w ocenie realności świata pokazywanego w telewizji…

Jednak jako instruktor harcerski, człowiek, który kiedyś współpracował ze szkołą podstawową, a i iluś studentów przewinęło się przez zajęcia, które prowadzę mam jako takie przygotowanie do pracy z dziećmi. Choć teraz wystarcza mi wychowywanie mojego własny syna. Dzieciaki przede wszystkim kopiują słowa, gesty, zachowania swoich rodziców, raz bardziej matki, a raz ojca. Nie mam wątpliwości, że „odmóżdżające” gry komputerowe oraz telewizja wzmagają negatywne zachowania dzieciaków. U nas w domu kiedyś zasada zagrania na komputerze była prosta – Ile synu czytałeś czytania na głos? Na komputerze mógł pograć tyle ile poćwiczył i o ile wykonał inne swoje obowiązki.  Teraz może pograć maks. pół godziny, nie w każdą grę jaka mu przyjdzie do głowy i dopiero jak wykona swoje obowiązki, tak jak porządny człowiek. Konsekwentne stosowanie takich zasad, przy jednoczesnym rozmawianiu z synem nie gwarantuje ideału we wzajemnych relacjach, ale głęboko wierzę, że zapewnia porozumienie… dziś.

Reasumując, jeżeli nie spędzamy z własnymi dziećmi odpowiedniej ilości czasu, tylko dajemy im dla własnego świętego spokoju oglądać filmy, grać non stop, nie włączając ich w cykl życia domu, Rodziny to nie dziwmy się, że kiedyś nasze własne dzieci porzucą nas, bez refleksji,… powielą tylko pewne zachowania, już zaadaptowane w ich własnym świecie…