Południowy demon

Ciekawe ujęcie niechęci, lenistwa, spadku motywacji w połowie Wielkiego Postu. To ciekawy czas, bo czas rekolekcji Wielkopostnych. Nauki księdza rekolekcjonisty, w pierwszym dniu, były jakby wręcz dla mnie przygotowane :), dzięki czemu poczułem się zaciekawiony. Nawiązanie do połowy życia, rozpoczęcia patrzenia w przeszłość, uświadamiania sobie swoich niedoskonałości, że już raczej z górki niż pod nią, depresje, zwątpienia, zaniechania, czyli wiek 40+. W sumie jeszcze się nie kwalifikuję ale doświadczyłem i doświadczam wiele z tego. Jednocześnie jednak właśnie zmieniam swoje zawodowe życie, w pewnym sensie wręcz stawiam nowe żagle i bynajmniej nie czuję że to połówka życia, choć fizycznie mnie już doświadczyło w ostatnich 2 latach. Jestem dobrej myśli wiem, że mi się uda… jakoś 😀

To jednak był dopiero skromny wstęp do… postanowień Wielkopostnych, podejmowanych przez Nas jak najbardziej uczciwie, lecz jak to bywa, bardzo często jakoś, znów jakoś, nam się nie udaje. Z jednej strony szkoda, żal, a z drugiej strony pokazuje nam to jak mimo wszystko jesteśmy niejednokrotnie słabi we własnych postanowieniach. To mnie dodatkowo motywuje i mam nadzieję, że choć częściowo i lepiej niż rok temu, przyłożę się do realizacji własnych postanowień, czego wszystkim życzę.

Południowy demon pojawia się właśnie w południe naszego życia, czy realizowanych przedsięwzięć. Powoduje, że tracimy zainteresowanie, rozleniwiamy się, morale nad podupada i w ogóle jakoś tak nam się nie chce. Czy będziemy rozprawiać o postanowieniach na czas Wielkiego Postu, czy średnich latach naszego nominalnie postrzeganego okresu życia. Przeszedłem depresję, gwarancja odczuwalnie mi się skończyła, ale też uczę się jak żyć by wydłużyć, choć częściowo, komfort samoobsługi i okres rękojmi :D. Dlatego chyba odczułem, że nauki rekolekcyjnego dzisiejszego dnia były jak dla mnie. W pewnym momencie zaczynamy dostrzegać, że pewnych rzeczy już raczej nie zrobimy, a niejednokrotnie zaczynamy odczuwać, jakbyśmy, nie mało czasu zmarnowali w naszym życiu. Przeszłości nie możemy zmienić, możemy ją zatajać, ale i to nie ma głębszego sensu. Możemy natomiast skupić się na tym by zmieniać siebie, doskonalić siebie, być „dobrym” człowiekiem…