Likwidacja szkoły

Świat pędzi i wydaje się w tym akurat być kompletnie niezmiennym, aż tu nagle informacja. Najpierw plotka, pojedyncze zdania rzucane w przestrzeń społeczną, na tyle nie akcentowane, że niewzbudzające niepokoju. Dziś już wiem, ba nawet mam projekt uchwały Zarządu Dzielnicy Bielany, w której mieszkam. Z końcem bieżącego roku szkolnego ma być zamknięta Szkoła Podstawowa Nr 79 im. Zygmunta Sokołowskiego na warszawskich Bielanach. Wygląda na to, że mój syn szóstą klasę przeżyje w innej szkole… samo to wzbudza mój niepokój.

Argumenty ekonomiczne wydają się być silnie uzasadnione i trudno powiedzieć, że taki projekt nie ma sensu, ale… to nieszczęsne dla jednych, a zbawienne dla innych ale… czy w przypadku szkół rachunek ekonomiczny jest kluczowy? Nawet jeżeli jest wystarczająco zasadny to czy szkołę należy zamykać od tak, jednym cięciem. Mówię sobie, że wszystko ma swój początek i koniec, szkoły powstają i kończą swoją działalność, to naturalny ciąg wydarzeń. Szkoda wieloletniej historii tej szkoły, o budynku co najmniej klimatycznym, posiadającym swój urok. Spadzisty dach, charakterystyczna architektura. Atmosfera szkoły nie jest bez znaczenia. Szkoła nie jest duża, oddziałów czyli klas mało i mało licznych (np. 17 uczniów). Można poczuc się wręcz rodzinnie. Nie ma patologii, używek.  Nagle ci uczniowie mają być przeniesieni, niby całymi klasami, ale jednak do inne szkoły odległej o dużo więcej kilometrów niż teraz, co oznacza znacznie wydłużony dojazd i powrót. To będzie dla nich inne i nowe środowisko. Czy się zaaklimatyzują, przystosują, także do liczniejszych klas, gdzie automatycznie spada jakość oddziaływania na pojedynczego ucznia. Dziś na piechotę idę z synem 10 minut i wyprzedzamy samochody, autobus stojące w korku już u nas. Trzeba tu dodać, że mieszkamy na obrzeżach Warszawy, graniczymy z Puszczą Kampinoską, charakter naszego siedliska jest, dla mnie urokliwie, wiejski a nie miejski. Wszędzie mamy daleko, a nie blisko. Sam budynek szkoły potrzebuje doinwestowania, ale czy należy uznawać go za niezdatnego? Położenie ma też inne konsekwencje – 60% uczniów pochodzi z sąsiedniej gminy Izabelin (my – Dzielnica Bielany) i tu też są niejasności między dwoma jednostkami samorządowymi. Stanowi to niebagatelny czynnik w sprawie. Jednak wyraźnie wydaje się, że nie chodzi o dobro dzieci, lecz o konkretne finansowe cele poszczególnych samorządów – wybieranych w wyborach przez Nas. Super – jakoś to chyba nie powinno mnie dziwić w moim kochanym kraju. Bez sarkazmu, Polska jest moim domem i takim na zawsze pozostanie.

Jednak jeszcze co innego mnie w tej sprawie męczy – to, że Władze Samorządowe dokładnie wydają się unikać jakichkolwiek społecznych konsultacji. Niby wiadomo co powiemy, ale teraz jako społeczność czujemy się zmarginalizowana i nie brana pod uwagę. Za przeproszeniem samorząd to nie firma to służba prospołeczna. Tempo podjętych działań zadziwia mnie. Tak szybko, bez rzetelnych konsultacji, ba wydaje się wręcz, że w ogóle bez analizy potencjalnych możliwości minimalizowania deficytu budżetowego szkoły. W końcu ucierpieć mogą dzieci – już zaczynają to przeżywać, bo informacje tak czy siak się do nich przedostają.

Nie będę dziękować temu kto wpadł na pomysł by zlikwidować gminy a na ich miejsce powołać dzielnice. Wydarzenia w tej sprawie naszej szkoły jedynie potwierdzają brak etosu porządnej pracy i odpowiedzialności za swoje słowa, czyny, obowiązki. W takich uwarunkowaniach Polska nigdy nie będzie silna, nigdy…

Społeczności się nie liczą, natomiast „gry wojenne” na szczeblach, władza – to jest coś, takie coś o co warto „niszczyć”. Oszczędności przez cięcia rzadko kiedy okazują się korzystne długoterminowo, ale potem trudno też coś naprawić. Zamiast pracować nad rozwiązaniami mogącymi minimalizować deficyty budżetowy szkoły, a nawet jeżeli ktoś to zrobił to ponownie bez jakichkolwiek konsultacji społecznych, to przyjmuje się za właściwe rozwiązanie najprostsze… lecz prostsze jedynie z pozoru…